De terugreis

Lieve mensen

De laatste dagen van onze reis breekt alweer aan. Over een week zijn we alweer thuis :)
Richting Trondheim wordt het alleen maar groener en groener en niet alleen met naaldbomen, maar ook loofbomen en veel struiken. Nog steeds erg veel bergen en dus slinger de slinger door het landschap.
Erik had al wat voorwerk gedaan dus we wisten precies waar we wilden stoppen onderweg. Namelijk in Steinkjer. Hier zouden wat archeologische vondsten zijn. Al 8000 jaar geleden werden deze plaats al bewoond door mensen. Na flink wat zoeken en heen en weer rijden vonden we wat grafheuvels uit de Viking tijd (800-900 a.c.). Helaas was het open luchtmuseum over de Viking tijd dicht dus snel door naar Stiklestad. Dit schijnt een van de beroemdste plaatsen te zijn van Noorwegen. Hier werd namelijk koning Olav Haraldsson gedood. Hij was de Noorse koning 1014 tot 1028. Na jarenlang als huurling te hebben gewerkt, vond hij het tijd voor wat groters. De koning van Denemarken en Noorwegen, Knoet de Grote, was druk in strijd met Engeland dus Olav eiste de troon op en benoemde zichzelf koning van Noorwegen. Bovendien wilde hij de gehele bevolking kerstenen. Hier was niet iedereen het mee eens. Viel boeren sloten zich aan bij Knoet. In 1030 vond er een slagveld plaats in Stiklestad waarbij 'Koning' Olav sneuvelde. Na een jaar werd hij heilig verklaard en is zijn lichaam overgebracht naar de Nidarosdomen in Trondheim. Dat is nu een pelgrimsoord. In Stiklestad konden we gelukkig vrij snel informatie vinden over St. Olav. Er is een nationaal cultuurcentrum met een monument, kerk met steen waarop Olav zijn laatste adem heeft uitgeblazen, een amfitheater waar elk jaar op de sterfdag van Olav een toneelstuk wordt opgevoerd en een open luchtmuseum. We hadden bijzonder mooi weer dus hebben daar even buiten een lekkere maaltijd kunnen eten en zijn daarna doorgereden naar Trondheim. Ook deze stad staat in het teken van St. Olav. Ons hotel was in het midden van het centrum zo konden we alles lopende gaan bekijken. De Nidaroskathedraal is bijzonder mooi. Het oudste gedeelte dateert uit 1320 en daarmee is dit gebouw het grootste middeleeuwse gebouw in Noorwegen. Op de westgevel staan tientallen beelden waaronder een beeld van St. Olav. Trondheim is een erg leuke stad. Veel winkels en musea. Helaas was het weer niet al te best, dus we besloten al snel om lekker door te rijden. Toen we bijna de auto waren zei Erik 'oh ik had nog wat willen kopen bij het souvenir winkeltje van de kathedraal'. Dus hop weer terug door de regen, want we hadden toch tijd.
Na een kort ritje van anderhalf uur kwamen we aan in Oppdal. Erg mooi hotel. En ook nu kregen we weer een heerlijke fruitschaal voor ons huwelijk. In deze omgeving wordt ook in de winter veel geskied, dus veel winkels, supermarkten en restaurants. Verder kun je in de omgeving op muskusos safari. Dat zijn van die hele grote harige beesten. Wil je zeker niet in het donker tegenkomen. Even ten noorden van Oppdal is een bijzonder grote Viking begraafplaats. Onder bos en heide zijn honderden graven gevonden. Jarenlang werden hier mensen begraven, van ca 600 tot 1000 na Chr. Het is een gratis toegankelijk gebied. Wel omgeven door hekken, omdat er ook wat schapen lopen. Heel bizar om tussen de heuvels te lopen en dat te bedenken dat elke heuvel een graf is. De mensen werden vaak begraven met spullen zoals sieraden, zwaarden, messen en halsters. Aan de hand van de spullen kon men zien dat er zelfs toen al handel werd gedreven met andere landen en zelfs overzees met bijvoorbeeld Engeland. Een aantal graven zijn in de loop der tijd geplunderd en vernield, maar heel wat graven waren in 1966 waren nog intact en dus zeer bruikbaar voor historische data.
We hadden al gezien en gehoord dat er naast het hotel een asfaltweg werd aangelegd en ja hoor vroeg in de ochtend begonnen de werklui met hun werkzaamheden. Bij het ontbijt werd ook net de walsmachine aangezet, dus de borden en glazen stuiterde over de tafel. Iedereen deed net alsof er niets aan de hand was en alsof de werkzaamheden de normale gang van zaken is. Wij besloten snel te vertrekken naar Beitostolen.

Onderweg zijn we even gestopt bij Magalaupet. Ook wel maagdarmkanaal genoemd. E rivier de Driva wordt hier door een kloof geperst. De kloof bestaat uit Augengneisses. Een oeroude gesteente met ogen van roze veldspaatkristallen. Door de kracht van het water worden in de rotsen ronde kanalen gevormd. De plek is niet geheel ongevaarlijk. De grote platen rotsen kunnen behoorlijk glad zijn. Er hangt wel een reddingsboei, maar geen idee of dit echt nut heeft. Als je valt, beukt je tenminste 2 keer met je hoofd tegen de rotswand. Niemand heeft verder ooit kunnen meten hoe diep het hier is. Spannend, maar gelukkig is Erik nergens bang voor en heeft prachtige foto’s gemaakt. Ik bleef maar stil zitten op een rots ver van de rand af ☺

Op weg naar Beitostolen reden we door het nationaal park Dovrefjell. Een mooi groen uitgestrekt park gelegen op een bergplateau van 1000 meter hoogte. Ook zijn er in het westen een aantal hoge bergpieken van meer dan 2000 meter. Een daarvan, Snohetta, heeft een uitkijkpunt en een makkelijk pad erheen dus die wilde we wel bezoeken. Behalve rendieren en elanden kun je hier ook muskusossen vinden in het park. Deze dieren waren uitgestorven en zijn na de tweede wereldoorlog vanuit Groenland opnieuw geïntroduceerd hier. Helaas hebben wij deze dieren niet gezien, maar we zijn ook niet echt actief geweest met zoeken. Snohetta is een bijzonder uitkijkpunt met een spectaculair gebouw. Je kunt je auto neerzetten bij Tverrfjellet (1220meter) en daarna 1500 meter omhoog lopen. Dit pad wordt bestempeld als rolstoelvriendelijke, al maak je echt een flinke klim dus goed duwen anders rolt diegene zo weer omlaag. Prachtige tocht en een nog mooier uitzicht. Onderweg kwamen we veel stenen tegen, dus Erik ging met broekzakken en jaszakken vol omlaag. In dit gebied was vroeger rook een mijn waar men goud zilver, koper en pyriet. We denken zelfs dat we ook wat stenen hebben gevonden met wat zilver en goud erin, maar dit moeten we eerst even onder de microscoop bekijken. Op de terugweg naar beneden begon het flink te regenen, dus eigenlijk kwamen we net op tijd bij de auto en konden we doorrijden naar het Jotunheim Park. Omdat ik niet heel erg van het lopen en klimmen ben, dachten we dat we misschien wel een klein boottochtje konden maken op de Gjende bij Besseggen. Dat is een meer midden in het park. We kwamen vrij laat in de middag aan, dus we wilden alleen wat informatie over prijzen en tijden. Eenmaal daar op de parkeerplaats, kwamen de hordes wandelaars en klimmers terug. Een hoop gesteun en gekreun. Bij Besseggen schijnt een spectaculaire bergroute te zijn van 7 uur waarbij je vlak langs 2 meren loopt. De Gjende en Bessvatnet. De Bessvatnet is blauwig, maar het water wordt langzaam groen. Dat komt door de klei dat met gletsjerwater omlaag komt. De Gjende ligt veel lager en heeft gene last van de klei uit de bergen. Bijzonder om te zien dat mensen dit echt leuk vinden, wandelen met een enorme rugzak voor 7 uur door weer en wind. Nou mij niet gezien ;)
Het hotel in Beitostolen was ook weer gelegen in een wintersport resort. We kregen een upgrade naar een appartement en dit bleek niet zomaar een appartement te zijn. Het was ene appartement voor 8 personen met sauna en twee badkamers. Erg luxe!! De meneer bij de balie was erg trots op de upgrade dus hij zei: ‘It is a very big appartement so you have more room for…. ‘Halvewege de zin had hij door dat hij eigenlijk niet goed wist hoe hij de zin moest laten eindigen. Erik antwoordde maar met …to enjoy our honeymoon.’ De meneer stond een beetje voor schut, maar wij konden er wel om lachen.
Het appartement was heerlijk en we konden lekker 2 dagen ons eigen ding doen. Zelf koken en heerlijk in de sauna of in bad. De volgende dag was het namelijk bijzonder slecht weer met de hele dag regen. We besloten lekker in ons appartement te blijven. Filmpje kijken, badderen en lekker lang uitslapen. De boottocht over het meer viel uiteindelijk toch af. We hadden al snel door dat het een soort overtocht was voor alle klimmers en wandelaars en niet een tocht voor je plezier. Helaas dus geen tocht gemaakt door het Jotumheim park. Wel doorheen gereden met de auto.

Na weer een korte rit de volgende dag kwamen we aan in Oslo. Weer kregen we een upgrade naar, volgens de receptioniste, de mooiste kamer. Het was inderdaad een mooie kamer op de bovenste etage met dakterras en super mooi bad. Ook hadden we een smart tv dus konden lekker via netflix wat films kijken. In Oslo was het prachtig weer en de eerste avond hebben we heerlijk gegeten naast de Domkirke. Het is een erg drukke stad met veel toeristen en daardoor ook veel winkels en restaurants. Het schijnt dat deze stad een vrij unieke ligging heeft. Je kunt in de zomer zwemmen in de Oslofjord en de winter kun je skiën op datzelfde fjord. De belangrijkste straat in Oslo is de Karl Johans Gate. Een hele lange straat waar veel winkels zijn, maar ook de belangrijkste gebouwen, zoals de Storting (parlement), theater, de Domkirke en Universiteit. De straat loopt van het centraal station tot aan het Koninklijk paleis met zijn grote tuinen. Pal achter de haven vind je het Akershus Festning. Dit is een fort wat diende als bescherming voor de stad tegen vijanden vanaf zee. Koning Hakon V begon in 1299 met de bouw van het kasteel. Vanaf de 19e eeuw diende het fort niet meer als bescherming maar werd het een bestuurlijk centrum voor het leger. Het kasteel heeft vele belegeringen met succes overleefd. Het is nooit door een buitenlandse vijand in handen geweest. Er werd gezegd wie het kasteel in handen heeft, regeerde over Noorwegen.
Een aantal muren zijn maar liefs 3 meter dik. Ook bevind zich in de kelders een mausoleum. Waar de laatste koningen van Noorwegen liggen. In 1905 koos het Noorse volk ervoor zich af te scheiden van Zweden. Het parlement en later het volk ook koos Karel als koning van Noorwegen. Hij was de tweede zoon van de koning van Denemarken en nam na zijn kroning de naam Haakon aan, als eerbetoon aan Noorwegen. Veel middeleeuwse koningen heten namelijk Haakon. Ook noemde hij zijn zoon Olav, ookal kreeg deze bij geboorte de naam Alexander.
De volgende dag hebben Erik en ik samen met de audio guide een tour gemaakt door het kasteel. Zo kregen we veel informatie over de vertrekken en hoe de mensen toen leefden.

In de middag zou onze ferry vertrekken naar Frederikshaven in Denemarken. Het wachten duurde lang. Gelukkig wist Erik een website waar alle boten op staan en zo konden we zien dat de boot er wel aankwam. Snel de auto neerzetten, spullen pakken en op zoek naar onze cabine. We hadden namelijk ook een diner besteld en deze was gelijk nadat we aankwamen op de ferry.
Het eten viel nu wat tegen. Wel vers aangesneden vlees, maar weinig groenten en variatie. Wel zaten Erik en ik naast de tap voor de wijn en bier. Erg grappig als opeens blijkt dat de wijn op is. Mensen zijn dan erg hardnekkig en blijven maar aan die tap sjorren. Uiteindelijk hadden de medewerkers van de ferry het wel door en vulden de tank bij. De avond en nacht vielen ook erg tegen. Blijkbaar kan een ferry ook last hebben van golven. We lagen hotsend en botsend in onze bed. Alles draaiden en bonkten. Blijkbaar waren het geen kleine golfjes, maar flinke golven van enkele meters anders zou zo’n enorme boot daar natuurlijk geen last van hebben. We konden beide niet goed slapen en om 7 uur in de ochtend kwamen we gelukkig aan in Denemarken. Op naar huis nu. Na veel regen in Denemarken en veel file in Duitsland reden we rond 19 uur de grens van Nederland over. Een rit van meer dan 12 uur! Zoveel file en regen hebben we de hele reis niet gehad.

Nu lekker thuis, alles weer op orde en hop weer aan het werk ☺